Vet. Aalter – Exstu : 3 – 4 (doelpunten: Lennart, Gile, Wiert en Rupert: was: Stijn)

Het was wennen aan het echte gras, met bevroren ondergrond, daar in Aalter. Exstu kwam amper over de middenlijn, en Aalter dirigeerde – zonder echte kansen te creëren. Integendeel, een balletje tussen de laatste linie van Aalter door volstond om de thuisploeg te ontregelen : Lennart was het snelst op de bal, nam mee en scoorde : 0 – 1. Aalter miste vervolgens een opgelegde kans, en gaandeweg kwam Exstu er wat meer uit, al wist het z’n tegenaanvallen niet altijd goed uit te spelen. Lennart moest naar de kant met een verzwikte enkel, en aan de rust bleek ook de rug van Dries op te spelen, dus moest uw verslaggever nog eens aan de bak. Na de rust liep Exstu eerst uit tot 0 – 2 toen Wiert Gile kon aanspelen centraal voor doel, en deze laatste kon intikken : 0 – 2. Exstu kon ontspannen, maar niet voor lang, want toen Chris een voorzet richting grote backlijn wou onderscheppen, bleek z’n timing ietsje minder dan die v/d lokale spits die z’n kopbal in doel zag rollen, tot consternatie v/d achterste lijn van Exstu. Toch kon Exstu opnieuw uitlopen toen Wiert nog letterlijk een teen tegen een flankvoorzet kreeg, en de bal daarmee net genoeg kon deviëren om de lokale keeper op het verkeerde been te zetten : 1 – 3. Exstu zag Aalter weer dichterbij sluipen toen Chris een voorzet van opzij meende te kunnen opvangen, maar een Aalterse aanvaller er nog letterlijk een voetje voorstak : 2 – 3. Niet getreurd, Gile scheurde nog eens door de Aalterse linies, zelfs voorbij de keeper, maar was te ver uitgeweken. Hij legde terug, en finaal was het Rupert die in doel kon besluiten : 2 – 4. Exstu liet op de counter nog een aantal prima kansen liggen (teveel last van toppotter-ambities volgens Geert V.), en onze Nestor werd nog midscheeps geraakt door een harde bal, genau ins glockenspiel… Was het daarom dat hij, moegestreden, alsnog voor wat spanning zorgde door de 3 – 4 in eigen doel te leggen ? Het maakte echter niet meer uit, Exstu bleef overeind, en kon zegevierend de Aalterse kantine opzoeken, alwaar ons traditiegetrouw boterhammekes wachtten. Nog een pluim aan Pascal, die zich achterin weerde als een duivel in een wijwatervat, en na ettelijke weken onderbreking probleemloos meedraaide zoals voorheen.

Exstu speelde met : Chris – Pascal, Guy, Alex en Tijs (’35 Hans) – Stijn, Geert V., Rupert en Dries (’35 Tijs) – Lennart (’20 Wiert) en Gile