Exstu – KWB Wondelgem : 6 – 1 (doelpunten : Rupert 2, Wout, Lennart, Gile en Tibeau; was: Kris)

Het gelegenheidselftal van Exstu kreeg pas na 5′ gestalte op het terrein, want Hans en Kris dienden nog even in te springen voor Lennart en Brecht. Toen de final eleven uiteindelijk op het veld stonden, duurde het niet lang vooraleer de puzzelstukjes in elkaar klikten: achteraan Chris in doel, Guy en Alex centraal in de verdediging, omringd door twee swingende vleugelbacks (Tibeau op rechts en Brecht op links) die met hun snelheid, techniek, duelkracht en aanvalslust de omstaanders zowat in vervoering brachten, ware het niet dat er voor hen nog een middenveld speelde waarin Filip zich liet omringen door z’n kornuiten Wout (op rechts) en Pieter (op links), aangevuld door Rupert als rustpunt, en daarvoor nog een aanval rondliep bevolkt door Lennart en Gile. Even nog consternatie toen Alex een bal in het aangezicht kreeg, maar onze Nestor veegde het bloed uit z’n ogen, raapte z’n bril op, en trok verder ten strijde. Weer wat littekens erbij, maar littekens zijn nu éénmaal de sieraden van een echte bink 🙂 De Exstu-aanvalsgolven kwam nu pas echt op gang, en Wout besloot na een mooie aanval al een eerste keer op de binnenkant v/d paal. Gile werd alleen voor de KWB-keeper gebracht, maar besloot pal op de doelman. De volgende poging was echter raak: Lennart speelde Gile vrij op rechts, voorzet, en Rupert knikte hoofs binnen: 1 – 0. Een volgende copy book aanval werd door Pieter over de lat gekegeld. Kort daarop mocht Gile weer eens doorgaan op rechts, bracht voor doel, waar Wout de 2 – 0 binnentikte. Op de bank keken uw verslaggever, Kris, Tommy en Stijn zich de ogen uit de kassen: de éne Exstu-aanval na de andere rolde aan hen voorbij, het Exstu-middenveld met Filip, Pieter, Rupert en Wout jaagde de KWB ongenadig op – langer dan 10 tellen bleef Wondelgem niet in balbezit – de balwisselingen waren snel en accuraat, de vleugelbacks gingen voluit mee in de aanval, nonkel Guy diende enkel het balletje eens beurtelings links dan rechts door te spelen. “Het totaalvoetbal heruitgevonden” flitste het door het hoofd van uw verslaggever. Was het een vingerwijziging van God dat uw verslaggever uitgerekend het truitje n° 14 had klaargelegd voor Filip ? Voor de jongsten onder ons: het magische rugnummer van Johan Cruijff, Ajax-icoon en gangmaker v/h Oranje-totaalvoetbal op de WKs van ’74 en ’78. Ter bevestiging v/d deze gedachtengang trok Tibeau door op rechts en stak mooi binnendoor op Lennart, die over en langs de keeper voor de 3 – 0 zorgde. Gile kopte nog eens naast, maar poeierde vervolgens magistraal de 4 – 0 in de rechterwinkelhaak. En nog waren we niet aan rusten toe… Lennart onderschepte nog eens een bal achterin bij de KWB, en besloot nipt voorlangs. Ook na de rust bleef de Exstu-tsunami aanhouden: na een mooie aanval en een perfecte aflegger van Lennart op Rupert, kon deze in het lege doel besluiten (5 – 0). De KWB-keeper lag ergens verderop volkomen uitgespeeld te spartelen. Na weer een geweldige aanval werd Tibeau doorgestuurd op rechts, en ook hij deed z’n duit in het zakje: 6 – 0. Al moet worden gezegd dat z’n overbuur Brecht zich evenmin onbetuigd liet: lang geleden dat de Exstu-linksback zich met een Braziliaans overstapje van z’n tegenstanders ontdeed (sorry, Tommy). Niet zonder enig leedvermaak zag uw verslaggever de radeloosheid achterin bij de KWB alleen maar toenemen, de keeper kreeg het op z’n heupen, maar gelukkig voor hem ging de Exstu-storm dan toch even liggen. In de slotfase kreeg Wondelgem alsnog een eerredder op het bord, toen Chris weggleed bij het uitkomen en een lobje over zich heen kreeg. Met een zucht van diepe voldoening trokken de omstaanders na dit spektakel naar de rubgy-kantine voor een uitgebreide nabespreking …

Exstu speelde met : Chris – Tibeau, Guy, Alex (’50 Kris) en Brecht – Wout, Rupert, Filip en Pieter – Gile en Lennart