KVIV – Exstu : 3 – 6 (Doelpunten : Wiert 4, Rupert, Filip)
Dries had de truitjes, kwam net op tijd niet te laat toe, en stond als één van de eersten op het veld.
Hij blijft verbazen, die Dries !

Exstu bracht 13 spelers aan de aftrap, het KVIV slechts 9, en ook geen scheidsrechter. Vorige week was er in het journaal sprake van het uitsterven van de Westafrikaanse leeuw. Het uitsterven van de Gentse, voetballende ingenieur lijkt mij hedentendaage een prangender kwestie. Slechts 4 stuks, aangevuld met een handvol Turkse boezemvrienden … Er was echter nog een Turk op komst,maar die voer nog op de Bosporus en zou de Watersportbaan pas halen in de rust (en nee, het was niet Sinterklaas ! ).

Na wat overleg werd overééngekomen dat Stijn de fluit zou hanteren, en dat Pascal en Tijs de tegenstander zouden vervoegen. Er werd in regenachtige omstandigheden gevoetbald op een drassige en vettige grasmat. Exstu startte tegenwind. Filip was weer alomtegenwoordig en nam Exstu constant op sleeptouw. Volgens de talrijk opgekomen toeschouwers (Kris en een paar verloren gevlogen ganzen) werd de match een aangenaam kijkstuk. Exstu trok het laken onmiddellijk naar zich toe, maar moest in de eerste 10 minuten een lokale spits tot 3 maal toe door zijn verdediging laten glippen, met een, terecht wegens buitenspel, afgekeurd doelpunt als noemenswaardig feit. Exstu ging daarop op zoek naar het openingsdoelpunt en dat kwam er ook heel snel. Lode loste een schot op doel, de bal werd door de keeper gepareerd, maar de goed gevolgde Wiert kon de bal binnenduwen en voor de 0 – 1 zorgen.

Een tegenprik van het KVIV betekende echter onmiddellijk de gelijkmaker, toen de bal, na een voorzet vanop rechts, op links aan de backlijn in één tijd op de slof werd genomen door een vrijstaande KVIV’er. De bal verdween laag naast de dichtste paal in doel, 1 – 1. Een opdoffer, zeker nadat ondertussen reeds een paar kansjes van Exstu vakkundig de nek werden omgewrongen. Het werd nog erger toen bij een volgende aanval de bal niet weggeraakte uit de verdediging, en in de chaos de bal in een carambole voor de voeten van een KVIV-speler belandde. Die twijfelde niet en legde de bal in de verste hoek binnen, 2 – 1. De jonge Turkse spitsen waren efficiënt.

Bij een tegenaanval van Exstu, na knullig balverlies bij KVIV, kon Wiert alleen op de doelman afgaan, maar hij koos voor een lob vanop 18,45 m. De bal verdween ergens in de lucht, een paar meter over en naast het doel. Het jachtseizoen op ganzen was, dacht ik, reeds ten einde. Exstu zou de gelijkmaker nog voor de rust maken, en dat gebeurde ook. Didier kon op het middenveld handig de bal bij de tegenstander recupereren, een aanval op rechts volgde, en de afwerking door Wiert in de verste linkerbenedenhoek mocht er wezen. De lob was vergeten. Er werd zelfs nog een derde doelpunt gemaakt via Thiemo, maar na veel ophef bij het KVIV beaamde Thiemo vanuit buitenspel te hebben gescoord en werd het doelpunt afgelast, onder het goedkeurend oog van ref Stijn.

De rust werd bereikt met een billijk gelijkspel en een ref die zijn fluit amper had moeten gebruiken. (Stijn bleek dit niet zo gewoon te zijn 🙂 !

Opnieuw een primeur in de rijke geschiedenis van Exstu na de rust, en opnieuw valt Alex de eer te beurt. Zoals afgesproken nam hij de fluit van Stijn stevig in de hand, blies er een paar schelle oefentonen uit, en maande iedereen prompt aan zijn plaats op het veld in te nemen. De eerste gepensioneerde speler-scheidsrechter van Exstu was een feit. Stijn kwam op de linksback, Tommy verhuisde naar de rechtsback, en Dries naar de voorstopper ( Dries zette een heel sterke prestatie neer in de 2e helft op de voorstopper). Pascal, die zijn ziel uit het lijf had gelopen voor het KVIV in de 1e helft, werd bedankt voor zoveel strijdlust en naar de bank verwezen. Tijs, die in de eerste helft een briljante figurantenrol vervulde op het middenveld bij het KVIV, mocht deze Oscar-verdienende bijrol in de 2e helft met brio verder vertolken. Steeds vrijlopend rond de middencircel, maar de Turkse taal niet machtig, dat werd hem uiteindelijk fataal en als een gebroken man ging hij tenonder aan een vreselijke voetbalaandoening : “The broken circle breakdown” !

Naarmate de tweede helft vorderde, nam ook het overwicht van Exstu toe, en liepen de KVIV’ers meer en meer naar adem te happen. Op een kwartier tijd werd het KVIV ingeblikt met 3 doelpunten van Exstu. Rupert kon met een, voor hem kenmerkend, linkerschot net op de 16m de bal overhoeks in doel plaatsen en voor de 2 – 3 zorgen. De intentie was er, zodoende werd het doelpunt niet afgekeurd door onze scheids. Nadien kon ondergetekende libero een bal op eigen helft onderscheppen en Wiert op rechts lanceren met een strakke dieptepas. Daarop volgde een voorzet naar de eerste paal, alwaar Filip met een pirouette-draai de bal, tussen verdedigers in, in de korte hoek kon deponeren, 2 – 4. Kort daarop kon Wiert zelf de bal in de korte hoek binnenleggen, 2 – 5.

Bij zoveel onmacht kon Tijs, bij een zeldzame gelukte aanval van het KVIV, dan toch eens zijn kans wagen net buiten de 16m. Rupert voelde de drang om de bijrol van Tijs te regisseren en riep : ” Laat hem maar schieten ! “. Zo geschiedde … maar de Oscar zal voor een andere keer zijn.

Toen een kwartier voor tijd de op rechts goed spelende Didier het terrein diende te verlaten met een lichte liesblessure, en Exstu aldus met 10 man kwam te staan,
bleek dit voor het KVIV het sein om van strategie te veranderen. Er werd prompt overgeschakeld op een 4-1-6 systeem. De KVIV-ingenieurs bouwden een nieuwe verdediging voor de doelman, Tijs liep verder op het middenveld op zoek naar een bal, en de Ottomaanse vrienden zouden de ene na de andere egoïstische en niet-gevaarlijke aanval in elkaar knutselen, elk op zijn beurt. Ze waren vriendelijk voor mekaar, en voor ons. Exstu daarentegen voetbalde rustig met 10 man verdere kansen bij elkaar, en werd daarvoor opnieuw beloond. Wiert kon een persoonlijke actie op links heel mooi afronden met een op zijn zaalvoetbal geplaatste bal in de verste rechterbenedenhoek, ver buiten het bereik van een nochtans heel goed keepende (maar te kleine) KVIV-doelman, 2 – 6 en zijn 4e doelpunt van de avond. De afstammelingen van Ataturk hadden er echter nog zin in en knutselden in de 71e minuut nog snel een aanval in mekaar. Tot ontsteltenis van de Exstu-verdediging
kon een Ottomaan van dichtbij, onder het slaken van enkele Turkse krachttermen, hard in de verste hoek besluiten en de eindstand aldus zo op 3 – 6 brengen.

Dit bleek voor onze gepensioneerde scheids ook het sein om de wedstrijd af te blazen.

1e helft : Chris – Dries, Guy, Alex, Tommy – Lode, Rupert, Filip, Didier – Wiert, Thiemo
2e helft : Chris – Stijn, Guy, Dries, Tommy – Lode, Rupert, Filip, Didier – Wiert, Thiemo

De derde helft werd afgetrapt in het eetcafé Introvert (aan het brugje), en daar werd het vat Kerst Leffe in uitverkoop vakkundig leeggezopen.
Kris betaalde een rondje, en Wiert deed zijn Oostendse frapatsen alle eer aan en zorgde opnieuw voor brokken …
Thiemo kon niet aanwezig zijn wegens, en ik citeer : ” Ik ga niet mee want ik heb afgesproken met vrienden ! “.
Dit is genoteerd Thiemo.